Mind your step, mind your step, mind your step, mind your step.

Pas na een paar minuten krijg ik door dat het niet erg ontspannend zit, vlak naast het mind your step van een van de loopbanden in lounge area 2.

Maar toen ik hier kwam zitten had ik nog weinig oog voor alle voorbijlopende mensen, alle bellende Chinezen, alle taxfree winkeltjes met Dutch souvenirs en al het voorbijrijdende Schiphol personeel.

Ik had namelijk net gedag gezegd tegen de familie, die aan de andere kant van de paspoortcontrole moest blijven. En hoewel ik mij er vijf maanden op heb voorbereid, was ‘t toch lastig het droog te houden toen het spreekwoordelijke puntje bij het spreekwoordelijke paaltje kwam. De douanebeambte keek ook wat argwanend toen ik met een snik en betraande ogen zei dat mijn reisbestemming Singapore is.

Vandaag précies 5 maanden geleden, op 5 december 2017, gaf ik Mike een knuffel op het vliegveld van Auckland, Nieuw-Zeeland, en vloog ik terug naar Nederland. Tijdens een 7-weken durende rondreis door Nieuw-Zeeland was gebeurd waar de familie al zo voor vreesde; ik was verliefd geworden op een kiwi. Op Mike.

Inmiddels is het 5 maanden later, heb ik een seizoen in de Franse alpen gewerkt, ben ik een aantal weken thuis geweest en vlieg ik vandaag weer terug naar de andere kant van de wereld.

Wij (lees: Mike en ik) blijven eerst een aantal weken in Azië en vliegen dan naar Nieuw-Zeeland, waar ik met een working holiday visa één jaar mag blijven. Hoe en wat en waar en wanneer en waarom is allemaal nog onduidelijk, maar omdat ik de beroerdste niet ben, zal ik via deze weg laten weten of het eten in Thailand nou echt zo lekker is, wat je absoluut moet zien als je in Nieuw-Zeeland bent (incl. tips van locals) en of het lastig is om werk te vinden in Queenstown.

Kortom; een reisverslag. Zodat jullie een beetje kunnen meegenieten.

P.S. Mijn allereerste stukje óóit ging ook over iemand die een jaar wegging.